เรียงความเรื่อง "แม่" โดย เด็กหญิงสุจิตรา เจริญนอก ชั้น ป.5 โรงเรียนบ้านทองหลาง
"แม่เป็นผู้ให้กำเนิดเรามา แม่ต้องอุ้มท้องตั้งเก้าเดือน กว่าจะคลอดเราออกมาเป็นคน แม่แสนเจ็บปวดและทรมาน ลูกลืมตาครั้งแรกก็รู้สึกอบอุ่น เพราะอยู่ในอ้อมอกของแม่ กว่าลูกจะเติบโตแม่แสนเหนื่อยล้า คอยเฝ้าดูลูกยามลูกหิวข้าว หรือนมแม่ก็คอยเฝ้าดูแล ห่วงใยตลอดเวลา
….ถึงแม้ว่าแม่จะอยู่แห่งหนตำบลใด หรือทำอะไรอยู่ที่ไหน หนูก็รักแม่ไม่เปลี่ยนแปลง …ถึงแม้ว่าหนูไม่ได้เกิดมาเป็นผู้ชาย จะไม่ได้บวชทดแทนพระคุณแม่ หนูก็จะทำสิ่งที่ดีสำหรับแม่เหมือนกัน ยามแม่เจ็บป่วยหนูก็อยากพาแม่ไปหาหมอ วันแม่ปีนี้หนูอยากกอดแม่ อยากบอกว่ารักแม่ค่ะ..! "
จาก น้องมิวค่ะ
เรียงความเรื่องแม่ เรียงความวันแม่ โดย เด็กหญิงพิราพร เจริญยศ โรงเรียนขุนทะเลวิทยาคม ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 รางวัลชนะเลิศการประกวดเขียนเรียงความวันแม่ เนื่องในงานเบิกฟ้า อบต.ขุนทะเล พบประชาชน ครั้งที่ 8 ประจําปี 2555 จัดโดยองค์การบริหารส่วนตําบลขุนทะเล
"...แม่ แม่ แม่ คํานี้มีความหมาย มีพระคุณมากมายหลายสถาน
แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายประการ เป็นธนาคาร เป็นพระพรหม เป็นร่มไทร
เป็นผู้ให้กำเนิดเกิดลูกรัก เป็นผู้ให้ที่พักพิงอาศัย
เป็นผู้ให้การุณอุ่นกายใจ เป็นผู้ให้อะไร ๆ ไม่รามือ"
กลอนบทนี้คือเสี้ยวหนึ่งของพระคุณ ซึ่งมีอีกมากที่พรรณนายังไงไม่มีอันหมด และไม่มีวันทดแทนได้หมด
แม่คือบุคคลที่รักเรามากที่สุดตั้งแต่ยังไม่รู้จักเรา เพราะแม่คอยถนอมดั่งไข่ในหิน และพอเราโตมา แม่สอนให้เรารู้จักอะไรมากมาย และแม่ชอบพูดอยู่เสมอว่า "แม่ทําได้ทุกอย่างเพื่อลูก" ซึ่งฉันก็เชื่อ และต่อมาแม่ฉันล้มป่วย ฉันได้ยินเสียงแม่ร้องครวญครางเพราะความเจ็บปวด ฉันจึงถามแม่ว่า "แม่เจ็บมากไหม ให้ลูกช่วยอะไรไหม"
แม่บอกว่า "ไม่เป็นไรลูกนอนต่อเถอะ" ทั้ง ๆ ที่แม่เจ็บจนแทบทนไม่ไหว และเมื่อถึงวันเกิดฉัน หลาย ๆ คนมีความสุขกับวันเกิด แต่ฉันกลับหัวใจสลายเมื่อได้ยินคําว่า "แม่เสียชีวิตแล้ว" ฉันร้องไห้ไม่ออกเพราะตกใจ ทําอะไรไม่ถูก เพราะอยู่กับแม่มาโดยตลอด ไม่เคยห่างกันไปไกล แต่แล้วมาวันนี้ คนที่ฉันให้ความเคารพและรักเท่าชีวิตฉันกลับหายไปจากชีวิตฉัน แต่ฉันรักแม่ยังไงก็ไม่เท่าแม่รักฉัน เพราะแม่รอคอยวันเกิดฉันมาโดยตลอด รอที่จะมอบของขวัญให้ฉัน ซึ่งมันไม่ใช่ของขวัญที่แปลกหรือพิเศษอย่างไร แต่มันเป็นเงินจํานวน 500 บาทที่แม่กําไว้ในมือจนนาทีสุดท้ายของชีวิต
ตั้งแต่วันนั้นมา ฉันเข้าใจถึงคําพูดที่แม่เคยพูดว่า "เมื่อไม่มีแม่แล้วลูกจะได้รู้อะไรอีกมาก" ซึ่งบัดนี้ฉันได้รู้แล้วว่า มันเหงา ว้าเหว่ เพราะตั้งแต่แม่จากไปหัวใจไม่เคยลืมคําสอนที่แม่เตือนมันยังอยู่ในใจ แต่มาวันนี้แม่กลับไม่ได้เห็นลูกเติบโตสมดั่งที่แม่ปรารถนา แต่ไม่ว่ายังไงลูกก็จะทําตามที่แม่สอนทุกอย่าง เพื่อให้แม่รับรู้ว่าลูกรักแม่มากและไม่เคยลืมแม่เลย
ลูกซื้อมาลัยวันนี้ไม่มีใครให้กราบก็รู้ เพราะแม่อยู่บนฟ้าไกล แต่ยังไงลูกก็จะขอกราบแม่ทุกปีทุกชาติ และไม่ว่ากี่ปีกี่ชาติก็ขอให้ลูกเกิดมาเป็นลูกแม่เหมือนเดิม เพราะแม่คือแม่ที่เก่งกาจ กล้าหาญที่สุด และรักลูกดั่งดวงใจ และไม่ว่ากี่ปี ลูกก็จะขอปรนนิบัติแม่ต่อไปเท่าที่ลูกคนนี้จะทําได้ ลูกรักแม่ไม่เคยเปลี่ยน และไม่เคยลืม สุดท้ายนี้ ลูกไม่เคยน้อยเนื้อต่ำใจที่ลูกไม่มีแม่กอด เพราะแม่อยู่ในใจตลอดเวลา และลูกขอเก็บแม่ไว้ในใจตลอด ทุกความรู้สึก ทุกความทรงจํา
ที่มาhttp://education.kapook.com//view65179.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น